ÇOK FAZLA KARANLIK OLAYLA KARŞI KARŞIYAYIZ

 (Umran Dergisi)

 

TÜRKİYE'DE BÜYÜK BİR OYUN OYNANMAK İSTENMEKTEDİR

Danıştay'a yapılan saldırı, bazı çevreler tarafından tıpkı 28 Şubat sürecinde olduğu gibi istismar edilmeye başlandı. Saldırıda hayatını kaybeden M.Yücel Özbilgin'in cenazesi, CHP'liler tarafından laik-demokratik Cumhuriyete bir saldırı olarak lanse edilerek, 'Mollalar İran’a', Türkiye Laiktir Laik kalacak', 'Hükümet istifa' sloganlarıyla bambaşka bir mecraya çekilmeye çalışıldı.

Saldırganın ideolojik kimliği açıklanmasına ve saldırının asıl maksadının  belli olmasına rağmen, CHP ve bazı çevrelerin olayı istismara çalışması Çankaya hesaplarında kartların erken açıldığını göstermektedir. Kemal Anadol ve Kenan Evren saldırının Cumhuriyete karşı bir ‘Kubilay olayı’ olduğunu söylüyorlar. Ertuğrul Özkök, "Bu, Türkiye Cumhuriyeti’nin 11 Eylül'üdür" diyor. Sağduyu ve itidal tavsiye etmek yerine karanlık odaklarca tezgahlanan siyasi cinayetleri dindar kesimler işlemiş gibi göstererek  toplumsal histeriyi kışkırtmak için kullanıyorlar. Cinayet ve kan üzerinden siyasi çıkar sağlamaya çalışan çevrelerin bu provokasyonu, Türkiye'de ekonomik ve siyasi kriz yaratarak, ülkeyi istikrarsızlaştırmak isteyen dış güçlerin isteği ile  örtüşmektedir. Türkiye’nin dip akıntıları, ülke menfaatlerini bir yana bırakarak ideolojik takıntılarıyla mide bulandırıcı taktikler uygulamaktan çekinmiyorlar.

Bilindiği gibi, 28 Şubat öncesinde de  Uğur Mumcu’nun öldürülmesi gibi karanlık siyasi cinayetlerin cenaze törenleri ve sonra Susurluk olayına karşı başlatılan 'Bir dakika karanlık' eylemi, bir anda yön  değiştirmiş ve Susurluk çetesi unutularak bir takım güçler zamanın hükümetine karşı eylemlere girişmişti. Şimdi de Uğur Mumcu olayının farklı bir versiyonu sahneye konulmaktadır.

TERÖR STATÜKOCULARIN ÜRÜNÜDÜR

Sistemin klasikleşmiş iki sendromu ‘şeriat’ ve ‘bölücülük’ yeniden birlikte sahneye konuldu. 12 Eylül ve 28 Şubat benzeri PKK ve irtica ajitasyonları ile oluşturdukları militarist hava ile inisiyatifi ellerinde tutan gerilim tacirleri, sahip oldukları imkanları ellerinden kaçırmamak için yine iş başındalar. Ülkeyi düşünmekten çok kendi iktidar ve statükolarını düşünenler, olağandışı yöntemlerle toplumsal gerilimlerin artmasını istiyorlar.  Bu amaçla, müdahaleyi haklı çıkartacak bir kaos ve kan gölü ortamı oluşturmak için 12 Eylül ve 28 Şubat manüplasyonlarına benzer olayları tahrik ediyorlar.

Hakkari’de,  çocukları taşıyan servise yönelik  iğrenç saldırının  Şemdinli davasının bir gün öncesine denk gelmesi manidardır. Bu provokatif saldırıyı gerçekleştirenlerin amacının,  sanıkların elini rahatlatmak, kardeş kavgasını körüklemek ve cuntacılara harekât sahası kazandırmak olduğu gayet açıktır.

Eylem öncesi, görgü tanıklarının jandarmaya verdiği bilgi ve eşkallere göre, yöre insanına benzemeyen biri gözlüklü, diğeri sakallı iki kişinin bomba tertibatını parkeli yola döşedikleri, daha sonra olay mahalline hakim bir tepeden çocuk servisinin geçiş güzergahını izledikleri, servis otobüsünün geçişi sırasında bombayı patlatmayıp, arkadaki koruma aracı geçişini tamamlayınca patlattıkları ve böylece sadece yaralamalı bir eylem gerçekleştirdikleri öğrenilmiştir. Psikolojik harbin gereği olarak, servisteki yöre halkı çocuklarının “asker çocukları” diye basına servis edilmesi de dikkat çeken bir başka ayrıntıdır. Hakkari’de çocuklara yönelik bombalama eylemi bahanesiyle tankları şehir merkezinde yürüten  cunta ekibi, benzer eylemleri başka yerlerde de gerçekleştirerek tıpkı Sincan’da olduğu gibi olağanüstü bir konjonktürün oluşmasını  planlamaktadır

ZAMANLAMAYA DİKKAT!...

9 Mart 1971 Cuntasının İstanbul ayağını yürüten İlhan Selçuk, kabaran darbeci refleksleri ve Cumhuriyet  Gazetesinin Çankaya temsilcisi ile olan muhabbetinden aldığı cesaretle, gazetesindeki imzasız başyazıda, "2007’ye doğru Türkiye Cumhuriyeti büyük bir sınav yaşayacak ve gerilimden geçecek gibi görünüyor” diyordu. Yine bu yazısında hem Cumhurbaşkanını Anayasada olmayan yetkilerle donatıyor, hem de yasal olmayan bu yetkileri kullanmasını 'taraf tutmak diye nitelendirmenin hukuk devleti mantığına aykırı davranış olacağını' söyleyerek karakuşi bir mantık sergiliyordu.

Durup dururken Cumhurbaşkanı Harp Akademilerindeki o konuşmayı niçin yaptı? İçeride ve dışarıda bir sürü sıkıntı varken  toplumu germekten öte bir işe yaramayan bu tür konuşmalar niçin yapılır? Cumhurun başı olması gereken bir insan niçin topyekun savaştan bahseder.  Menfur olayın harareti henüz geçmeden şaibe altındaki bir sürü rektörü Çankaya'da toplamanın bir anlamı varmıdır? Bazıları mahkemelerde yargılanan rektörleri korumanın Cumhuriyeti korumak olduğunu söylüyorlar. Ya rektör suçlu çıkarsa, o zaman Cumhuriyeti nereye koyacaksınız? Bir temsil makamı olması gereken Cumhurbaşkanı bazen bir muhalefet partisi başkanı gibi, bazen de icranın başı gibi davranarak sınırlarını ziyadesiyle zorluyor.

Bu arada,  Demirel de sükunetini bozarak kamuoyunda görünmeye başladı. Demirel ülke gezisine çıkıp, her vesile ile erken seçimi gündeme getiriyor ve darbe dönemlerine gönderme yaparak, “erken seçim yapılsaydı, darbeler olmazdı” diyor. “Sezer'in bir bildiği var ki konuşuyor” gibi laflar ediyor. 

Halef ve selef bu iki zat toplumsal barışa katkı sağlamak yerine, huzur bozucu konuşmalarıyla gerginlik operasyonuna katkı sağlamaktadırlar. Ecevit'in önüne fırlatılan Anayasa kitapçığı ile 2001 krizi patlamıştı. Bu defa, İlhan Selçuk muhabbetinin gerdiği ortamda piyasalarda 12 Mayıs sarsıntısına sebep oldular.

Saldırıdan bir gün önce Baykal, "Cumhuriyet tarihinin en önemli kırılma noktalarından birine yaklaşmış bulunuyoruz" demişti. Ayrıca, "Türkiye sert bir tartışmanın içine giriyor. Bunun sorumlusu iktidardır" diyerek hem durup dururken ortamı kendi sertleştiriyor, hem de suçluyordu.

Bir taraftan Erzincan’da 4 çocuğu yitirirken, diğer taraftan Güneydoğudan gencecik asker cenazeleri geliyor. Buna rağmen  Kürt-Türk çatışmasını bir türlü sahneye koyamadıkları için, bu defa, Cumhuriyet Gazetesi’ne üst üste 3 bomba atılarak laikçi-şeriatçı ayrımına dayalı ikinci bir toplumsal kriz  devreye sokulmak istendi. Bu da yetmedi, Danıştay’a  bir saldırı düzenledi. Saldırgan, müzakere salonuna kadar giriyor, silahını çekerek beş üyeye birden ateş ediyor. Danıştay üyesi bir hanımefendi,  teröristin güya ‘Allah’ın askerleriyiz’ diye bağırdığını, tetiği çekmeden önce ‘tekbir’ getirdiği söylüyor. Daha sonra bunun yalan olduğu ortaya çıkıyor. CNN Türk kanalı olaydan hemen 20 dakika sonra, ‘Danıştay'a Türban saldırısı’ diye duyuruyor olayı ve daha hiçbir şey belli değilken 2 ölü olduğunu bildiriyor. Aynı saatlerde Amerikanın CNN'i de olayı "İslami militanların" yaptığını dünyaya servis ediyor.

Bu adamın türban için Danıştay’a girip cinayet işlemediği çok açık. Bu saldırı, son aylarda oluşturulmak istenen cepheleşme sürecinin son perdesidir, büyük bir oyunun parçasıdır.  Devamının da gelebileceği muhtemeldir. Bu nedenle, aklı başında herkes soğukkanlı davranmak zorundadır. Benzer olaylar Türkiye’de daha önce de yaşandı. Önce puslu bir hava oluşturulur. Ardından ‘ses getiren eylemler’ düzenlenir. Bu eylemler sayesinde halk kamplara bölünür, devletin zirvesinde didişmeler başlar, kurumlar arasında çatışmalar baş gösterir. Ve sonuçta her zaman olduğu gibi Türkiye kaybeder.

Danıştay 2. Dairesi’nin başörtüsü konusunda olumsuz; hatta kabul edilemez  kararlar vermesi, her kesimden ağır eleştirilere muhatap oldu ve kolayca hedef seçildi. Şimdi kimliği karmakarışık görüntülü bir adam çıkıyor,  karardan aylar sonra infaz yapıyor. Karanlık bir senaryo ile karşı karşıya olduğumuz çok açık. Saldırının, duyguların kabardığı 19 Mayıs Bayramından iki gün önce yapılıp ortalığın köpürtülmesi de ilginç bir tesadüf.

Bu arada  Uğur Mumcu'nun abisi Avukat Ceyhan Mumcu ilginç bir açıklama yapıyor.  Geçen pazartesi günü birinin yanına gelerek, “Türkiye'de kan gövdeyi götürecek” dediğini açıklıyor. Mumcu, kendisine gelen kişinin ismini açıklamak istemediğini belirterek, “Bana, ‘Ben istihbaratçı değilim. Ama sizin ve Uğur'un eşi Güldal Mumcu'nun hayatından endişe ediyoruz. Başka isimlere de saldırı düzenlenebilir. Bu işi MOSSAD yapacak. Türkiye'yi İran konusundaki tarafsızlığından ayırmak istiyorlar. Türkiye, İran ile çatıştırılacak.’ dedi.” şeklinde açıklama yapıyor. Bunun üzerine 16 Mayıs 2005 tarihinde bir basın açıklaması yazdığını belirten Mumcu, Türkiye’yi yönetenlerin ve kamuoyu öncülerinin dikkatini çekmeye çalıştığını söylüyor.

CHP’NİN TAVRI

Belli gazetelerde irtica haberlerinin tırmanışa geçtiği bir dönemde bu saldırı gerçekleştiriliyor. Saldırıya uğrayanların can derdinde olduğu saatlerde hemen olay mahalline üşüşen  CHP'lilerin saldırıyı politik ranta dönüştürmeye çalışmaları duyarlı ve sorumlu bir siyaset anlayışı ile bağdaşmıyor. Daha olayın aslı faslı ortaya çıkmamışken,  Baykal'ın, "Siyasete kan bulaşmıştır" tarzındaki ifadesi, tıpkı Şemdinli iddianamesi sırasında sarf ettiği, "Bu bir sivil darbedir" ifadesi gibi tehlikeli ve tahrik edicidir.

Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin yaklaşmasıyla beraber alevlenen laiklik tartışmalarının ön saflarda, giderek daha kavgacı bir üslup kullanan CHP lideri Baykal yer alıyor. Aylardır her ortamda “Mayıs-Haziran çok karışık olaylara gebe” mesajını veriyor.   “Sine-i millet”e dönme kozunu kullanarak önce erken seçim istiyor. Erken seçim istemesinin nedeni, hiç şüphesiz, halk iradesi için beslediği hassasiyet değil. Öyle olsaydı, sandıkta elde edemediğini devletin sivil ve askerî kesimlerine dayanarak elde etmeye çalışmazdı. Hesabı basit: Muhtemel bir erken seçim kampanyasını, laikliği kurtarmak adına Erdoğan veya başka bir AKP’linin Köşk’e çıkışını durdurma kavgası üzerine, yani bir laikler-laiklik karşıtları kutuplaşması üzerine kurarak,  bir cepheleşme oluşturarak oylarını artırmak istiyor. 

Baykal’ın tutumu, laiklikten çok kendi koltuğuyla ilgili şu endişeden kaynaklanıyor.  Erdoğan’ın cumhurbaşkanı olmasından sonra yapılacak seçimlere  AKP yeni bir genel başkanla girecek ve muhtemelen yine birinci parti olacak, CHP ise ağır bir yenilgiye uğrayacak. Çünkü yapılan anketlerde AKP’nin  CHP’nin iki katı oy aldığı görülmektedir.  Birbirini izleyen iki genel seçimde önce Erdoğan, sonra yeni bir lider yönetimdeki AKP karşısında ağır yenilgi alan, üstelik cumhurbaşkanlığını Erdoğan’a kaptırmış bir Baykal’ın yola devam edebilmesi çok zor. Koltuğunu bırakmak zorunda kalabileceğini düşünmek Baykal’ı hırçınlaştırmaktadır.

TERÖR KİMİN İŞİNE YARAMAKTADIR

Bu tür kirli ve karanlık oyunlar kimin işine yarıyor ve karşı tarafta kimleri mağdur etmek için kullanılıyorsa, ona göre müsebbiplerini aramak gerekiyor. Eylemin arkasında ülkede darbe ve kaos ortamını besleyici bir odağın bulunduğu akla geliyor.

Bu defa irtica tehdidin hangi amaçla kullanıldığına baktığımızda, bu saldırının laikçi kesimlerle Müslümanlar arasında husumet oluşturmaya, mevcut çatışmayı daha da şiddetlendirmeye yönelik bir eylem olduğu anlaşılıyor. Çünkü bu karanlık olay vesilesiyle yine Müslümanlara saldırmaya başladılar. Yavaş yavaş irtica senaryoları sahneye konulmaktadır. Bu kavganın körüklenebilmesi için yeni Müslümler, Fadimeler, Kalkancılar bulunacaktır. Bu tür olayların üstüne atlayıp rejim krizi çıkarmak isteyenler  psikolojik harbin bir parçası veya piyonu durumundadırlar.

Olayın iç ve dış dinamiklerden kaynaklanan iki boyutu vardır. Birincisi Cumhurbaşkanlığı seçimi olup,  kriz yaratarak istemedikleri birinin Çankaya'ya çıkışını engellemek. “Cumhuriyetin son mevzii Çankaya Köşkü” gibi savaşçı tanımlamalarla tavsif ettikleri Cumhurbaşkanlığı müesses nizam için çok önemlidir. Türkiye'yi erken seçime zorlayıp, istedikleri kimseyi seçtirmek için her türlü oyunu tezgahlayacaklardır. Bunun için  laikçi cephedeki erimeyi durdurmak  ve laikçi hassasiyetleri kuvvetlendirmek istiyorlar.

İkincisi ise ABD'nin  İran'a muhtemel müdahalesidir. Şeriat , irtica yaygaraları ile dindar insanları zan altında bırakarak, İran karşıtlığını körüklemek suretiyle Amerikan saldırısına zemin hazırlamak. ABD,  Türkiye'yi İran üzerine sürmek istemektedir. Başörtüsü konusu, İran'a yönelik bir nefret duygusunun artırılarak İran'a saldırının psikolojik ortamını oluşturmak için kullanılmaktadır.

UZUN DÖNEMDİR DEVAM EDEN STRATEJİK BİR PLAN

Türkiye'de bu tür tezgahlar her zaman kurulmuştur. Ana muhalefet lideri,  Sezer ile ağız birliği etmiş gibi, "saldırının hedefinde Anayasa vardır" diyor. Sisli havayı sevenler panik havası oluşturarak saldırırdan yararlanmayı fırsat olarak görüyorlar. Bir hayli işlerine gelen bu olayı tam bir seçim malzemesi olarak kullanıyorlar. Benzer saldırı Adalet Bakanlığı'na yapıldığı zaman hiç kimseden ses çıkmamıştı.. Kimse protestoda bulunmamıştı.  O saldırıda devletin bir kurumuna yapılmıştı. Ama kimse bu saldırı, Anayasaya ve Cumhuriyete karşı yapılmıştır deyip Anıt Kabir’e yürümemişti.

Kuvayı Milliye yapılanmaları, Müdafaayı Hukuk dernekleri hepsi planlı hazırlığın parçalarıdır. Olayın sıcağı sıcağına derhal bindirilmiş kıtalar Danıştay önüne yönlendiriliyor. Sabaha kadar bina önünde gösteriler yapıyorlar. Aralarında emekli generaller var. Ateşli nutuklar atıyorlar. Yargı mensupları cüppelerini giyerek Ataya şikayet için bir mabede gider gibi Anıt Kabir'e yürüyorlar. Bir kabiri şikayet mercii haline getirmek Cumhuriyetin özü olan "ilerleme" ve "aydınlanma"  ile nasıl bağdaştırılıyor anlamak zor.

Diğer taraftan; Başkentte bazı resmi kurumlar, çalışanlara bu törenlere "katılma mecburiyeti" getiriyor. Kamu kurumları, "Katılmanız şart" diyerek çalışanları baskı altına alıyor. Bu kurumlardan biri de Gazi Üniversitesi... Gazi Üniversitesi Rektörlüğü, öğretim üyelerine ve görevlilerine, "yoklama alınacak. Katılımınız şart" duyurusu yapıyor.

YETER ARTIK .... YAPTIĞINIZ AYIPTIR

Baykal, "Kimsenin başı zorla açılmıyor, ama zorla kapatma başladı" diyor. Bu sözleri sarf ederken insan biraz utanır ama maalesef bu siyaset baronlarının beslenme kaynağı işte bu çirkin siyasettir. Sanki bu ülkede o zulümler hiç yaşanmamış gibi halkı aptal yerine koymak ancak Baykal gibilere yakışır. Tam  tersine, bu ülkede kimsenin başı zorla kapatılmadı, ama zorla açıldı. Kız öğrenciler coplandı, yerlerde sürüklendi, bileklerine kelepçe takıldı. 13-14 yaşındaki  kız çocukları okullarının önünden alınıp, polis minibüslerine doldurularak 40-50 km uzaklıktaki kenar mahallelere götürülüp  bırakıldı. Bu emirleri  28 Şubatçı yöneticiler verdi.  Başı açık hiç kimse  böyle bir muameleye maruz kalmadı. Bunların derdi başka.  Anadolu kadınının başörtüsüne diyeceğim  yok diyorlardı. Ama Eskişehir’den Başbakanı ziyarete gelen bir gurup başörtülü kadını dillerine doladılar.  Yalan dolanla milletin kutsallarına saldırarak siyaset yapmak ancak ahlaksız ahmakların işi olabilir.

Milletin bütün hassasiyetlerini kırıp döküyor, bütün değerlerini ayaklar altına alıyor, sonrada özel yetiştirilmiş bir manyağı bulup, tahrik ederek eline silahı verip cinayet işletiyorlar. Bu çok çirkin bir senaryodur. Yapılan şey ayıptır ve günahtır. Saldırıyı yapanlarla, bu durumdan siyasi rant elde etmek isteyenler aynı amaca hizmet etmektedirler.

HERKES AKLINI BAŞINA ALMALIDIR

Türkiye,  bir avuç azgın azınlığın “Atatürk” ve “Laiklik” istismarına  meydan vermemelidir. Cumhuriyeti, Atatürk'ü ve Laikliği militan cephenin istismar malzemeleri olmaktan çıkarmak,  her tür iç ve dış provokasyona karşı tedbir almak, bütün  kurumların temel görevidir. Hiçbir gerekçe şiddeti meşrulaştıramaz. Hiçbir sebep terörü haklı gösteremez. Hele ki insan hayatına kasıt varsa; kökeninde ne olursa olsun,  şiddetle lanetlenmelidir. Sadece saldırganlar değil, bu işin perde arkasındaki kurgucular ve bu olaylardan rant devşirenlerin de afişe edilmesi gerekmektedir

Cenaze törenleri sırasında bindirilmiş kıtaların yaptıkları provokasyonları deşifre etmek yerine, bu tür eylemlerin çok faydalı olduğunu ve devam etmesi gerektiğini söylemek, sorumlu mevkilerdeki insanlara yakışmamaktadır. Bu tür eylemleri telin etmek yerine  terör odaklarını sevindirecek tarzda beyanatlar vermek ateşe körükle gitmektir. Deliller ortaya çıkmadan sorumluluk sahibi kişi ve kurumların peşin hükümle olayı başörtüsü ile ilişkilendirmesi ve hükümete karşı bir kampanyaya dönüştürmesi vahim bir hatadır.

Olay politik çıkarlara, siyasi hedefler alet edilmeyecek kadar vahim bir olaydır. Siyasi aktörler bu tür meseleleri kendi kısa vadeli çıkarların alet edemezler. Bu tür eylemleri, tıpkı 28 Şubat’ta olduğu gibi toplumun bir kesimini mağdur etmek için kullanmak, belki kısa vadede bazı kesimlerin işine yarayabilir, ama uzun vadede hem ülke zarar görür, hem de kendileri.

Olayın sıcağı sıcağına acısı yaşanırken  Sezer ve Danıştay Başkanının ideolojik demeç vermesi yangına körükle gitmektir. Olayın değerlendirilmesinde üst düzeydeki algılamada çirkinlik ve tarafgirlik vardır. Hatırlanacağı üzere, önceki Yargıtay başkanı zamanında malum bir dava vesilesiyle dört tane hakim Yargıtay Başkanının kendilerine baskı yaptığını açıkladıkları halde, HSYK sadece Başkanın emekli olmasını istemişti. Ama Van Savcısı Sarıkaya hemen aforoz edildi.

Bu tür şiddet olaylarına meydan vermemek için, haksız uygulamalara son verilmesi ve yargının adil davranması gerekmektedir. Ülke insanını sürekli dışlayarak, sürekli gererek bu  olaylara sebebiyet verenler biraz da kendilerini sorgulamalıdırlar. Yargının ideolojik davrandığı yerde adaletin işi bitmiştir. Halkı çaresizleştirmek, "Anamı ağlatan kadı, kimi kime şikayet edeyim" noktasına getirmek ülkeye yapılacak en büyük kötülüktür.

Akil oldukları kendinden menkul koca koca adamların taraflı demeçler vermesi olayları daha da körüklemektedir. Sokağa dökülen insanların başörtülülere sataşması, ülkeden kovmaya kalkışması, örtülüleri artık sokağa çıkartmamaktan söz etmesi çok tehlikeli gelişmelere kapı aralamaktadır. Misilleme şeklinde tersinden eylemlere başvurabileceği ihtimalini insan düşünmek bile istemiyor. Türkiye'yi nasıl bir badireye sürüklediklerinin farkında mıdırlar acaba?